Xewneke Payize

Xewn di nav xewnê de, Roman di nav romanê de… Xewneke Payîzê

"Xewneke Payîzê / Bir Sonbahar Rüyası, Kürt Edebiyatının Hafız-ı Şirazî'si Melayê Cizîrî'nin romanı Kırmızı Medrese'nin mistik hücrelerinde başlayan, Hasankeyf'in olağanüstü şiirsel dokusu içinde süren eşsiz bir ruh serüveni Bir Sonbahar Rüyası "aşk"ın romanı..."

Edîb Ehmed doçentekî navsere yê edebiyata klasîk e.  Gava piştî sî saliya xwe di îroniyeke dojehî de fêrî zimanê xwe yê zikmakî dibe dikeve nav cîhana edebiyata kurdî û di wê cîhanê  de rastî Melayê Cizîrî tê. Piştî ku dubare sêbare diwana  Mela dixwîne û di kûrahiya hest û ramanên wî de ji xwe dibihûre,  biryar dide ku xebatek li ser şa’irê nemir bike û ev yek her diçe  dibe yekane mebesta jiyana wî.

Edîb Ehmed şeveke payîzê di rêwîtiyeke hiş de ji dem û wusatê  dişiqite û diqevêze gerdûneke din. Di vê gerdûnê de çawa ku Vergilius di rêwîtiyeke hiş de rêbertiya şa’irê Komedyaya Îlahî Dante Alighieri dike, Melayê Cizîrî jî rêbertiya wî dike û wî li Medresa Sor diezmîne. Piştî nimêjeka sibehê Mela berî ku bikeve xewekê, qewdek keval  radestî wî dike.

Di van kevalan de Mela çîroka xwe vedibêje,  çîroka eşqê, çîroka Selma’yê… 
Xewneke Payizê romana Melayê Cizîrî ye, ango romana eşqê…