Vîndîbîyaye

Binê hardî ra vengê miloçikan, lulikan yeno. Hard şanîno ra vengê înan ra. Vayo serdin, vengê verganê vêşanan sipeno we ano goşanê mi. Dûrî ra, koyan ser o vengê cengî yeno hetê ra. Nika her çî mi ra dûrî yo. Her kes mi ra dûrî yo. Ez binê hardî der a ya kî hardî ser o ya? Kot der a? Goştê mi poyîno yeno war. Cokê mi şikîyê, ezo bêkes, bêwar, bêkefen û bêmezel... Na merdene merdena min a? No dej dejê min o? Kam nika seba mi berbeno? Kam nika seba mi sond weno vano: hefê to gênîme, gonîya to hard de nêverdanîme. Ruhê mi mi ser o nişto ro tek bi tek qiseyanê mi moreno. Rîyê ey de huyayîşê milaketan, gelo se vano, ça huyeno, veng nêno goşê mi.