Ne Bi Tenê Mar Axê Dixwin

Tim difikirî ku Kevoka Şîn ber bi bêdawîtiyê ve firiya ya. Li wir xwe bi pêş dixe û li benda wî ye. Carinan jî digot belkî hîn jî difire, li ezmên e! Hestên wî ji aqil dûr lê di saftiya zarokekî de bûn. Ji ber ku nizanîbû hêviya xwe ji wê qut bike û li bendê nemîne, nikarîbû karekî jî bike. Talî ji Mêrdînê koçî Stenbolê kir. Ev bîst û sê sal e li wir dijî. Beriya hefteyekê min wî dît. Bûye xwedî febrîqeyan û mal û milkê bê hesab. Dewlemendekî navdar e li wir. Her tiştî jibîr kiriye, taxê, taxiyan, ew xaniyê wan î dîrokî ku ji bav û kalde maye ne difroşe, ne çavê wî bardibe ku were bibîne. Bîst û sê sale carek jî nehatiye wê taxê. Hew dû tişt jibîr nekiriye; kurdî û Kevoka Şîn. Wek zarokekî, bawere ku wê rojekê ew û kevoka şîn bigihên hev û di bin ezmanê bêbinî de li firrîna wê temaşe bike. Wek ku bê ezman mabe, piştî Kevoka Şîn carek jî li ezmanan ne nêhertiye.
(Jêgirtinek ji çîroka bi navê ?Kevoka Şîn? )
(?Kevoka Şîn(Mavi Güvercin)? adlı öyküden bir alıntı)