Munzur Efsanesi

Munzur güzel Munzur, tarih boyunca kanlı savaşların sona ermesi için barış dergâhı olan Munzur. Kılıç kaçkını mazlum kavimlerin sığındığı liman.
Kutsal kitabı mukaddeste adı geçen Fırat’ın kolu Munzur.
“Cennetten bir çeşme çıktı bahçeyi suladı.” Demek ki cennet Munzur’un kaynağı. Bir dağın eteğinde çıkar, nehir misali Doğuya akar. (iso bar abdi eden cenneti) yine Munzur. Munzur’un etrafında mekan kuran kavimler, hangi din ve mezhepten olursa olsun Munzur’u kendine ilah kabul etmiş. Kılıç kaçkını kavimler kaçarak kurtuluşu Munzur’da bulmuş. Munzur’un o görkemli güzelliğini gördükçe savaşı unutmuş. eteklerinde taş toplayıp ev yapmış. Sonrada elindeki kılıçları, mızrakları kalkanları potada eriterek, bağcı bıçağı yapıp bağ dikmiş. Saban demiri yapıp çift sürmüş. Ekin ekmiş. Orak yapıp ekin biçmiş, ot biçmiş, Munzur’un uzun kış şartlarına uygun mereğini (samanlık) otla doldurarak, ahırdaki koyununu, Keçisini ve ineğini beslemiş. Benim kuşağıma kadar, tek gözlü ev, bir duvarının önü boydan boya andal. Altında un çuvalları, bulgur aş çuvalları, üzerinde yatak yorganları ile yüklük. (Andal) Kış yiyeceği tamamsa ağa da sen, paşa da sen.