HELEPÇE Bîra Helbestê II

Li me barîn gulên ramûsandî

Heyvên çavpêketî

Baranên vexwarî

Û bêhna şîr na,

A barûdê tê

Ji devên berxikên welatê min

Û li Helebçeyê sêv jî me dikujin.

                          Mizgîn Ronak

dema ceh kuştin

ji kerba wê, çiqas kulîlik hebûn ketin û ji xwe çûn

dema kulîlk kuştin

ji kerbê wê çiqas teyr hebûn korr bûn

dema teyr kuştin

ji kerba wê hemû ji hiş ketin

û hin ji wan jî mirin

dema dar jî kuştin

wê demê êdî çiqas helbest hene

ji firrîn û ji bask ketin

                             Şêrko Bêkes