Deyîranê Qerebegan û Sîwanî Ser O

Folklor seba heme miletan kerraya bingeyên a. Eke a kerra cayê xo şedeynaye nêbo, ser o çîyêk zî awan nêbeno. Miletê ke serdest ê heme çîyê înan bi ûsul qeyd û tesnîf bîyo. La seba miletanê bindestan ma nêeşkenê eynî çîyî vajî. Bi taybetî seba miletê ke hem bindest û hem zî heme çîyê înan qedexe bîyo, payramendişê înan, neqilbîyayîşê kulturê înan zehmetêko pîl o. Eke dest nêerzîyo ci, verba zemanî vindî beno şino. Bi nê şiûrî 2013 de mi dest bi xebata deyîranê ma û 2014 de zî meseleyanê Cimê Aşikan kerdbî. Hetèk ra ez kasetanê Cimê Aşikan ser o xebitîyayêne hetêk ra zî mi kasetê verên yê deyîran sax kerdêne. Axir yê Cimê Aşikan ra hewt hîkayeyî Weşanxaneyê Roşna ra sey kitab neşr bî.

Û nê deyîran ra “Zerenci” û “Lawko”, her yew bi varyantêk Newepel de weşanîyabî. Sebebê tercîhkerdişê min yê kasetan no bi ke mi waşt bimojna ke tayê “hunermendan”ê neweyan senî kultur texrîb kerdo. Çîyêko bîn zî o bi ke medyaya sosyale de tayê merdiman goreyê xo çîyêk bestine deyîranê ma wa û ser o yew hîkaye pêardêne. Coka mi waşt ez deyîrbazanê verênan ra deyîran bigoşdarî û bi hîkayeya înan binusî.